Nicolien is eigenaar van kinderboekenwinkel Studio Pretletter in Deventer. Ze is moeder van Boris (1,5 jaar) en getrouwd met Klaasjan. Hoe kwam zij tot het besluit haar live long dream na te jagen, namelijk de start van haar winkel? En hoe combineert ze dat met haar moederschap?
Minder wol, meer lol
‘Het idee van Studio Pretletter is niet zomaar ontstaan. Ik hield altijd al van taal en lezen. Een studie Communicatiewetenschap was een voor de hand liggende keuze. Alhoewel het communicatievak een prachtig vak is, bleef mijn liefde voor lezen en boeken altijd op de achtergrond sluimeren. In 2019 begon ik mijn eigen communicatiebureau. Ik werkte voornamelijk voor overheden: gemeentes en politie. Vrij diplomatieke omgevingen met ambtelijke processen natuurlijk. Een mooie en leerzame tijd, ik heb er veel over deze organisaties en het ondernemerschap geleerd. Toch bleef het sluimerende gevoel aanwezig en ik wilde ontdekken wat dit was. Daarom besloot ik coachingstraject bij Sarah Vermazen te starten, een traject vol creativiteit. Ik merkte dat ik dáár juist meer mee wilde. Minder wol, meer lol!’
Leesplezier aanwakkeren bij kids
‘In het dorp waar ik opgroeide was in de lokale bibliotheek een mooie zitkuil, waar ik urenlang doorbracht samen met mijn familie. Hier is mijn liefde voor lezen ontstaan en dat leesplezier wil ik graag meegeven aan de nieuwe generatie. Kinderen tussen de 0 en 12 jaar oud kunnen naar mijn boekwinkel komen om te lezen en schrijven. Verdwalen in verhalen. Ik heb een verhalenmaakplaats ingericht waar kinderen zelf aan een boek kunnen werken. Of aan een gedicht. Of lied. Zelf, of met wat hulp. De winkel heeft een ruime opstelling waar genoeg ruimte is voor de kids om in het gras gaan zitten lezen. Als een kind met een blij gezicht de deur uit gaat, is mijn doel bereikt.’
Dromen zijn mooi maar niet tegen elke prijs
‘Elkaar alle ruimte geven om te doen waar je gelukkig van wordt. Die afspraak heb ik met mijn man. Maar wel met volle verantwoordelijkheid en inzicht in wat dat voor ons gezin betekent. Door te kijken naar de beschikbare speelruimte binnen het gezin, werd mijn droom uiteindelijk werkelijkheid. Alhoewel dromen mooi zijn, is het niet de bedoeling die tegen elke prijs te verwezenlijken. Je moet ook realistisch zijn. Mijn avontuur mag niet ten koste gaan van mijn gezin. Het is dan ook een bewust besluit om niet elke dag open te zijn en op zaterdag bijvoorbeeld om de week zodat ik voldoende tijd overhoud om er te zijn voor Boris en mijn man. Gelukkig word ik ontzettend gesteund door mijn man en helpt hij mij ook. Zo maakte hij een spreadsheet waar alle mogelijke scenario’s in verwerkt waren. Dat gaf inzicht in onze financiën. En gelukkig hielp hij mij ook met technische zaken als de pinautomaat instellen. Het is fantastisch dat ik op deze manier gesteund wordt door hem.’
Wat levert dat nou eigenlijk op?
‘Over het algemeen is een boekenwinkel geen vetpot, er zit weinig marge op boeken. Mijn communicatiebureau bestaat nog, maar ik doe op dit moment geen actieve klussen en ga volledig voor de winkel. Doordat ik de afgelopen jaren een grote buffer heb opgebouwd, kan ik een jaar lang alle vaste lasten betalen en de winkel open houden, zelfs als ik maar een paar boeken verkoop. De ruimtes in de winkel zijn te huur voor bijvoorbeeld scholen en ik kijk ook al volop naar andere manieren om inkomsten te genereren. Ik sta er zeker voor open om in gesprek te gaan met ondernemende moeders die in andere steden eenzelfde project willen te starten. Het gaat mij om het hogere doel: zoveel mogelijk leesplezier verspreiden onder onze kinderen.’
Best druk in je eentje…
‘De eerste ochtend dat ik in mijn winkel werkte was een beleving. Want hoe open je eigenlijk een winkel? Er is geen vast draaiboek. Ik begon maar gewoon met stofzuigen en het lappen van de ramen en andere praktische zaken die komen kijken bij het ’s ochtends openen van een winkel. De pinautomaat aanzetten bijvoorbeeld. Inmiddels heb ik een weg gevonden in mijn ochtendritme, hoor. Alle taken binnen de winkel horen nu bij mij, bijvoorbeeld ook de volledige administratie en communicatie, wat het heel afwisselend maakt. Het is even iets om handigheid in te krijgen, maar uiteindelijk wordt je comfort zone steeds groter en wordt het ongemakkelijke steeds makkelijker.’
O, dat schuldgevoel
‘Het is best een worsteling. Ik weet dat ik dit heel graag wil en het ook nodig heb om aan het werk te zijn. Tegelijkertijd is er op de achtergrond altijd een sluimerend schuldgevoel. Heb ik wel genoeg tijd voor en met Boris? Werk ik niet te veel? Het is ergens krom. Ik breng hem naar de kinderopvang zodat ik andere kinderen blij kan maken. Hem losmaken uit zijn koalagreep. Dat beteuterde gezichtje. Het stekende gevoel als ik weer in de auto zit, op weg naar de winkel. Het went, wat mij betreft, nooit en het is voor mij daarmee ook de grootste uitdaging van ondernemerschap. Dat mag best wat vaker besproken worden, vind ik. Want achter het mooie verhaal en de vrolijke plaatjes aan de buitenkant, gaat een gezin schuil waarin natuurlijk niet alles altijd op rolletjes loopt en het samen soms best zoeken is. Toch geloof ik dat ik een leukere moeder voor Boris en vrouw voor Klaasjan ben, wanneer ik iets doe waar ik echt blij van word. Die energie neem je natuurlijk mee naar huis’
Je kunt alles worden wat je wilt
‘Wat ik graag aan Boris wil meegeven is dat je alles kunt worden wat je wilt. Overwin je angsten en obstakels en luister niet naar anderen die sceptisch zijn want er zijn áltijd redenen om iets niet te doen. Veel mensen vinden het zonde om je spaargeld in een onderneming te stoppen. Voor mij voelt het meer als een soort van reis die je maakt. Sommige mensen gaan met hun gezin naar Canada en met een camper rondreizen, dat kost ook klauwen met geld. Maar zo’n reis levert je enorm veel levenservaring op. Datzelfde geldt voor mijn boekwinkel, ik zie het als één groot avontuur. Studio Pretletter is mijn Canada! En dat wil ik ook meegeven aan Boris, dat je alles kunt worden wat je wilt. Als je er zelf maar in gelooft. En het dan gewoon doet.’
Niet alleen Jip en Janneke maar ook boeken van deze tijd
‘Ik heb heel veel plezier beleefd aan de boeken die iedereen in de kast zou moeten hebben. Jip en Janneke, Dikkie Dik en Rupsje Nooitgenoeg bijvoorbeeld. Ik vind het fantastisch om te zien dat er nu ook kinderboeken zijn die gaan over faalangst, transgenders, scheiding of rouw. Thema’s van deze tijd. Je kunt deze boeken samen lezen en er dan over door praten, al dan niet aan de hand van adviezen van experts. Over vrijwel elk onderwerp is er wel iets te vinden dat past en kan helpen. Dat is echt een tip.’
